Wyniki badań z poprzedniego sezonu pozwoliły rozpoznać system umocnień tego założenia obronnego oraz ustalić początki jego funkcjonowania na ostatnią ćwierć IX w.

Kontynuacja badań spowodowana została potrzebą roztoczenia szczególnej ochrony nad tym niezwykle ciekawym i istotnym dla badań nad rozwojem osadnictwa wczesnośredniowiecznego Polski Środkowowschodniej stanowiskiem – niestety, już jedynie szczątkowo zachowanym. Muzeum Nadwiślańskie planuje zabezpieczyć je przed dalszą destrukcją, oznaczyć i uczytelnić w terenie jego relikty oraz dawny zasięg wału grodziska. Do tych poczynań nie-zbędne było rozpoznanie badaniami wykopaliskowymi zasięgu dawnego grodu w części zniszczonej przeprowadzoną przed kilku laty niwelacją terenu.

Wyniki przeprowadzonych w tym sezonie badań pozwoliły precyzyjnie określić granice założenia obronnego w części południowej i wschodniej, wstępnie rozpoznać nawarstwienia kulturowe wnętrza grodu (majdanu) oraz w pełni potwierdziły wnioski wyciągnięte z ubiegłorocznych badań, a dotyczące konstrukcji podstawy wału obronnego, funkcjonowania dwóch, otaczających wał, fos oraz oddzielającego je tzw. przedwału, umocnionego drewnianym pło-tem, pełniącym rolę przeszkody obronnej. Odkrytym obiektom towarzyszył dość bogaty, jak na grodzisko, zespół zabytkowej ceramiki naczyniowej.

Wyniki tegorocznych badań są istotnym przyczynkiem do planowanych przez Muzeum Nadwiślańskie działań, mających na celu zabezpieczenie reliktów grodziska.


Paweł Lis
Kamienica Celejowska
oddział Muzeum Nadwiślańskiego