Film opowiadający o Imre Nagyu, powstał z wykorzystaniem archiwalnych dokumentów i protokołów oraz wspomnień świadków. Bohaterowie - poza Imre Nagyem i jego rodziną - to postaci fikcyjne. Opisuje pobyt w więzieniu i stracenie na mocy wyroku w politycznym procesie przywódcy państwa węgierskiego po zdławieniu przez sowieckie wojska powstania 1956 roku.

Imre Nagy podczas powstania sprzeciwił się Związkowi Radzieckiemu, wycofując Węgry z Układu Warszawskiego i ogłaszając ich neutralność. Po pacyfikacji zrywu nowe władze węgierskie nazwały go zdrajcą narodu, a w 1958 roku skazały na śmierć. Film o ostatnich dwóch latach życia premiera to przede wszystkim studium psychiki bezprawnie uwięzionego człowieka.

"Nagy wielokrotnie odmawiał podpisania dokumentu stwierdzającego, że rewolucja na Węgrzech była pomyłką. Dla sądu było to główną okolicznością obciążającą. Przypuszczam, że gdyby Nagy podpisał to oświadczenie, dostałby najwyżej 10 lat więzienia. Jednak odmówił. Powiedział: muszę umrzeć wolny. Sąd uznał go za zdrajcę narodu. Pochowano go bezimiennie, twarzą do ziemi - tak, by utrudnić ewentualną identyfikację. Chowano go pięć razy. Dopiero od '89 roku ma swój imienny grób. Mój film nazwałam jednak "Niepochowany", bo na Węgrzech do tej pory toczą się dyskusje o słuszności polityki Nagy'a".

Márta Mészáros w rozmowie z Piotrem OEmiałowskim

Márta Mészáros

Ur. 1931. 1935-1946 mieszkała w ZSRR, dokąd wyemigrował jej ojciec, László Mészáros, rzeźbiarz, później ofiara stalinowskich czystek. Po ukończeniu moskiewskiego WGIK-u (1965) Márta Mészáros realizuje dokumenty w Bukareszcie, na Węgrzech pracuje w kronice filmowej. W 1968 debiutuje fabularną "Dziewczyną".

Wybrana filmografia:
1968: Dziewczyna (Eltávozott nap / The Girl; Nagroda aktorska dla Kati Kovács w Pécsu, Nagroda Specjalna Jury w Valladolid);Więzy uczuć (Holdudvar / Binding Sentiments: nagrody w Budapeszcie, Hyeres, Pécsu);

1975: Adopcja (Örökbefogadás / Adoption; Złoty Niedźwiedź w Berlinie, nagroda CIDALC, OCIC, Otto Dibelius Prize, Złota Plakietka w Chicago);

1976: Dziewięć miesięcy (Kilenc hónap / Nine Months; wyróżnienie i nagroda dla aktorki Lili Monori w Teheranie, Nagroda FIPRESCI Cannes, wyróżnienie w Moskwie, nagroda krytyków węgierskich dla Lili Monori);

1978: Jak to w domu (Olyan, mint otthon / Just Like at Home, Srebrna Muszla w San Sebastian);

1982: Dziennik dla moich dzieci (Napló gyermekeimnek / Diary for My Children, Nagroda Specjalna Jury w Cannes, Nagroda Jury Protestanckiego w Monachium, Brązowy Hugo w Chicago, Nagroda Publiczności, Nagroda za reżyserię, nagrody aktorskie, nagroda zagranicznej krytyki filmowej w Budapeszcie);

1987: Dziennik dla moich miłości (Napló szerelmeimnek / Diary for My Loves, Specjalna Nagroda Publiczności w Budapeszcie, Srebrny Niedźwiedź i Nagroda Catholic Film Association's w Berlinie, wyróżnienie w Uppsali, II Nagroda na Lisboa Women Directors' Festival, Srebrny Orzeł w Ruel Malmaison, Brązowa Róża w Bergamo);

1990: Dziennik dla moich rodziców (Napló apámnak, anyámnak / Diary for My Father and Mother, nagroda dla najlepszego filmu i dla najlepszej aktorki Zsuzsy Czinkóczi w Viareggio
1995: Siódmy pokój (A hetedik szoba / The Se-venth Room, nagroda OCIC i Nagroda Specjalna "La navicella Venezia" oraz Catholic Film Association's Prize i Film Centenary Prize w Wenecji);

1998: Córy szczęścia (A szerencse lányai / Daughters of Luck);

1999: Mała Wilma (Kisvilma - Az utolsó napló / Little Vilma - The Last Diary)

2004: Niepochowany (A temetetlen halott)reżyseria: Márta Mészáros

scenariusz: Márta Mészáros, Éva Pataki
zdjęcia: Nyika Jancso
muzyka: Zygmunt Konieczny
scenografia: István Ocztos
kostiumy: Katalin Jancsó
dźwięk: István Sipos
montaż: Éva Kármentö
obsada: Jan Nowicki (Imre Nagy), Lili Horvath (Erzsebet Nagy), Mariann Moór (Maria Egeto, żona Nagy'a), Peter Andorai, Zsuzsa Czinkoczi, György Cserhalmi, Pál Mácsai, Jan Frycz (oprawca), Ewa Telega (rumuńska agentka służb specjalnych), János Kulka, Hajdu Ady, Matej Landl
koproducenci: Igor Hudec, Maciej Karpiński, Andrzej Serdiukow, Michał Kwieciński
koprodukcja: Telewizja Polska - Agencja Filmowa, Akson Studio producent: Attila Csáky
produkcja: Cameofilm (Węgry), Ars Media (Słowacja), Telewizja Polska, Akson Studio (Polska) przy wsparciu Ministerstwa Narodowego Dziedzictwa Kultury Rep. Węgierskiej Funduszu Kinematografii Węgierskiej - Archiwum Filmowego Telewizji Węgierskiej - Narodowej Fundacji Kultury Ministerstwa Kultury Rep. Słowackiej
kolor / czarno-biały 127 min
Węgry, Słowacja, Polska 2004

źródło: www.kazimierz-festiwal.pl/

Projekcja RYNEK - KINO POD GWIAZDAMI
Pokazy filmów - wstęp wolny