Zbigniew Herbert urodził się 29 października 1924 roku we Lwowie, zmarł 28 lipca 1998 roku w Warszawie. Był poetą, eseistą, pisarzem i dramaturgiem uhonorowanym licznymi krajowymi i międzynarodowymi nagrodami. Pośmiertnie odznaczony najważniejszym i najbardziej zaszczytnym Orderem Orła Białego. Teraz, podczas obchodów „Roku Herberta” prawie każdy z nas ma szansę na nowo zetknąć się z jego twórczością. Taką możliwość mieli również mieszkańcy i turyści przebywający w ostatni weekend wakacji w Kazimierzu Dolnym, gdzie ze spektaklem „Słowo Herberta” przybył Krzysztof Kolberger.

Twórcy „Słowa Herberta” chcą, aby ważne i mądre słowa poety, stały się dla wszystkich nas inspiracją, pocieszeniem i wskazówką, pewną nauką mówiącą o tym, jak żyć, jak kochać czy jak pogodzić się z odejściem kogoś bliskiego. Krzysztof Kolberger, dobierając odpowiednie słowa poety, mówi, że nawet w najtrudniejszych momentach życia nie należy tracić nadziei.

Na kazimierski spektakl do Fary przybyło mnóstwo ludzi. Chyba po raz pierwszy brakowało miejsc siedzących. Dostawiane krzesła i ławki momentalnie się zapełniały. Gdy aktor pojawił się przed publicznością, nastała cisza i zgaszono światła. Z zamkniętymi oczami ludzie słuchali słów aktora. A wyobraźnia sama kreśliła obrazy, interpretowała słowa poety. Po głowie krążyły myśli i zapytania – czy ja też będę mieć czas na takie podsumowania? Wspomnienia mamy, taty czy babci… Dodatkowo poezję otulał muzyką znany pianista i organista Robert Grudzień, dyrektor tegorocznych Letnich Wieczorów Muzycznych w Kazimierzu Dolnym.

Prezentowane utwory w większości dotykały tematu przemijania i sensu życia. Tematu tak bardzo nam wszystkim bliskiego, a jednak budzącego lęk i bezradność. Bo jakże trudno nam pogodzić się z chorobą swoją lub swoich bliskich, jakże ciężko zrozumieć czyjeś odejście… A przecież czeka to każdego z nas. Jak więc się do tego przygotować? Jak zachować się w obliczu takiej tragedii? „Słowo Herberta” na pewno pomoże nam odnaleźć odpowiedzi na te pytania. Mi pomogło zrozumieć.