Szlak “Grodziska nad Chodelką” to część realizowanego przez Muzeum Nadwiślańskie projektu “Muzeum Dawnych Słowian - otwarte muzeum tematyczne”. Zakłada on prezentację zachowanych elementów dziedzictwa archeologicznego w miejscu ich występowania, w otoczeniu naturalnego krajobrazu kulturowego i przyrodniczego.
Projekt realizowany jest w zachodniej części Kotliny Chodelskiej, ok. 10-20 km na południe od Kazimierza Dolnego. Tereny te wchodzą w skład Chodelskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Ich największym walorem są krajobrazy kulturowe zachowane w swej bardzo tradycyjnej formie, wywodzącej się jeszcze ze średniowiecza, związane z kilkusetletnią tradycją tego samego typu gospodarowania.
Walory kulturowe krajobrazu wzbogacają obiekty zabytkowe. Wśród nich naczelne miejsce zajmują zachowane w postaci ziemnych wałów, nasypów lub cypli relikty wczesnośredniowiecznych grodzisk słowiańskich z VIII - X wieku.
Wzdłuż dolnego, 10-kilometrowego odcinka biegu Chodelki zachowało się ich aż cztery: w Chodliku, Żmijowiskach, Kłodnicy i Podgórzu. Odkryte na początku XX wieku, badane przez archeologów od roku 1959 aż po dzień dzisiejszy, obiekty te weszły do literatury przedmiotu jako bardzo istotne dla badań nad wczesnym średniowieczem Polski Środkowowschodniej. W chwili obecnej uznaje się, że jest to największe skupisko wczesnośredniowiecznych założeń obronnych międzyrzecza Wisły i Bugu.
Przy każdym z zachowanych w krajobrazie reliktów grodzisk w Chodliku, Żmijowiskach, Kłodnicy i Podgórzu natraficie Państwo na tablice informacyjne, zawierające informacje o stanie badań i naszej wiedzy o tych obiektach.
Chodlik – gród plemienny z VIII-IX wieku, stanowiący centrum ośrodka centralnego słowiańskiej wspólnoty opolnej. Otoczony potrójną linią wałów ziemno-drewnianych, po których do dziś zachowały się ziemne nasypy dochodzące do wysokości 2,5 m. Nasypy te kryją w sobie pozostałości skomplikowanych i potężnych niegdyś konstrukcji drewnianych. Podziw wzbudza ogrom założenia, którego średnica przekracza 300 m. Wewnątrz grodu, na majdanie, znajdowały się drewniane budowle mieszkalne o konstrukcji zrębowej, wyposażone w kamienne paleniska. W centrum majdanu odkryto pozostałości studni o drewnianej cembrowinie, zbudowanej w 725 r.
Żmijowiska – mały gród-strażnica z IX-X wieku o zaledwie 30 metrowej średnicy. Ufortyfikowany pierwotnie wzniesionym w 888 roku systemem obronnym składającym się z wału ziemno-drewnianego, zasieku, dwóch rowów, oddzielonych „przedwałem” umocnionym drewnianym płotem, podobnym do spotykanych na grodziskach nad Łabą, Odrą i Wartą. Do dziś zachował się jedynie fragment nasypu wału o wysokości ok. 1,5 m. Wyniki badań archeologicznych potwierdzają kontakty jego mieszkańców z terenami położonymi aż nad Dnieprem. W przyszłości planowana jest częściowa rekonstrukcja grodu i utworzenie tu ośrodka archeologii doświadczalnej, jako punktu centralnego „Muzeum Dawnych Słowian”.
Kłodnica – mały gród z IX-X wieku, zachowany w postaci wyraźnego kopca, porośniętego dziś sadem. Pierwotnie otoczony wałem ziemnym o średnicy ok. 70 m, wzmocnionym drewnianym przedpiersiem. Prawdopodobnie najmłodsze grodzisko nad Chodelką.
Podgórz – grodzisko wyżynne, położone na wyniosłym cyplu Skarpy Dobrskiej, z którego roztacza się wspaniały widok na dolinę Wisły. Początek jego funkcjonowania datowany jest na VIII-IX wiek, a schyłek ok. wieku XII. Od południa chronione 80-metrowym urwiskiem, od strony wysoczyzny oddzielone niegdyś wałem i fosą. Badania archeologiczne potwierdziły tu istnienie budowli drewnianej typu ziemiankowego. W przyszłości Kazimierski Park Krajobrazowy planuje tu organizację terenowego ośrodka edukacji ekologicznej.
Szlak tematyczny "Grodziska nad Chodelką" w roku 2006 włączony został w sieć szlaków rowerowych Powiatu Opolskiego i można go przemierzyć podążając oznakowaną niebieskimi znakami trasą "Dolina Chodelki".