Toruń, miasto wpisane na Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO, aspirujące do tytułu „Europejska Stolica Kultury 2016”, posiada liczną grupę artystów, których otacza opieką. Dzięki dofinansowaniu ze środków Gminy Miasta Toruń, kazimierzacy mogą obejrzeć toruńską wystawę w Domu Michalaków przy ul. Nadrzecznej 24. Maria Szurmiej i Władysław Kozioł prezentują w Kazimierzu Dolnym malarstwo i witraż. Bezpośrednim nawiązaniem do naszego miasta jest obraz Odlot betanek, który namalował W. Kozioł.

Kustosz wystawy, Andrzej Ściepuro, to toruński historyk sztuki, od lat związany z Kazimierzem Dolnym. Przez długie lata badał i prezentował dzieło malarza – Antoniego Michalaka. Zorganizował pierwszą retrospektywną wystawę tego artysty w Muzeum Okręgowym w Toruniu w roku 1972.
Ściepuro promuje przede wszystkim sztukę toruńskich twórców. W katalogu do kazimierskiej wystawy tak napisał o „swoich” artystach:
- „Maria Szurmiej w ostatnich latach zaczęła podbijać muzea i galerie. Kameralne, niewielkiego formatu obrazy olejne ukochały poetycki Kazimierz nad Wisłą. [...] Jej prace emanują pięknem, szlachetnością i radością”.
- Władysław Kozioł maluje [...] „w barwach niewystępujących w tęczy”. [...] „Droga twórcza artysty trudna jest do scharakteryzowania, ponieważ z reguły nie datował on swoich dzieł i nie sygnował”.

Cechą charakterystyczną środowiska, z którego wywodzą się artyści, a które licznie stawiło się w Kazimierzu, jest solidarność, życzliwość i wszechogarniająca pogoda ducha. Radość tworzenia, którą widać w prezentowanych dziełach, a także satysfakcja płynąca ze wspólnego spędzania czasu, na długo pozostaną w pamięci obserwatorów kazimierskiego wernisażu. Tych, którzy odczuli niedosyt, można pocieszyć informacją, że organizatorzy zapowiadają finisaż w październiku.

Wystawa czynna będzie do odwołania w piątki, soboty i niedziele od godz. 12 do 17, a także na żądanie: nr tel. 603 655 842.

Noty biograficzne

Maria Szurmiej urodziła się w Toruniu. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dyplom uzyskała w 1977 roku (specjalizacja: malarstwo) w pracowni profesora Stanisława Borysowskiego. Jest członkiem ZPAP. Jej prace znajdują się w instytucjach oraz zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. Uprawia malarstwo sztalugowe; w latach 80. XX w. zajmowała się malarstwem na tkaninach (odzież), realizowała małe formy na papierze w technikach mieszanych. Projektuje znaki graficzne, okładki płyt muzycznych, książek, proporce, sztandary.

Władysław Kozioł kontynuuje tradycje witrażownictwa toruńskiego, którego początki sięgają wieku XIII. Wraz z synem, Wojciechem, również - jak ojciec, absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, założył i prowadzi pracownię. Powstały tam powstały setki witraży, które zdobią takie między innymi budowle:
-    Zamek Królewski w Warszawie (witraże powierzchni dwóch tysięcy metrów kwadratowych);
-    Zamek krzyżacki w Malborku (około tysiąca metrów kwadratowych).
-    Muzeum Narodowe w Gdańsku;
-    Muzeum Architektury we Wrocławiu;
-    Kościoły w Toruniu, Gdańsku, Wrocławiu, Inowrocławiu, Warszawie i innych miastach, także na Słowacji I na Łotwie.
-    Gmachy użyteczności publicznej (Urząd Miejski w Toruniu, hotel Kosmos, restauracja Polonia, banki w Toruniu i Ciechocinku, Ambasada Polska w Berlinie, galeria sztuki „Wesseling” koło Kolonii, placówka astronomii PAN w Toruniu);

Władysław Kozioł opatentował szkło, które wypełnione pęcherzykami powietrza posiada zróżnicowana fakturę i [...] „nie tylko przepuszcza najpełniejszą ilość światła, ale jeszcze rozszczepia je i załamuje, nadając witrażom wzbogacony blask”.