Jeszcze przed weekendem przed kazimierskim Muzeum Przyrodniczym pojawiły się duże kłody drzewa, które szybko zaczęły nabierać ludzkich kształtów. To za sprawą pił mechanicznych w rękach rzeźbiarzy ukrytych pod parasolami przed palącym słońcem. Na trawie leżą teraz wstępnie ociosane postacie słynnego wojaka Szwejka, anioła, pisarza z wielkim piórem i księgą (urzędnika króla Kazimierza Wielkiego – jak żartują artyści) i inne jeszcze, zaklęte na razie w wielkich pniach. Szkoda, że nie będzie wśród nich podobizny króla Kazimierza Wielkiego, który swego czasu patronował Festiwalowi Kapel i Śpiewaków Ludowych, a teraz zniknął – chyba już na dobre – z kazimierskiego rynku.

Dokończenie prac nastąpi na oczach publiczności na rynku, gdzie rzeźby zostaną przewiezione w najbliższych dniach. Otwarcie wystawy poplenerowej, jak podaje komisarz pleneru Mieczysława Izdebska-Łazorek z Galerii Izdebska Łazorek, która plener zorganizowała, nastąpi w sobotę 23 czerwca br.

Kazimierz nazywają Mekką artystów. Jednak głównie ściągają tu malarze. Rzeźbiarze próbowali tu wychować nowe pokolenie w czasach Szkoły Rzemiosł Budowlanych, kiedy to nad Wisłą istniała klasa rzeźby, jednak jej uczniowie – artyści takiej miary jak Józef Gosławski – późniejszy rzeźbiarz i profesor Akademii Sztuki w Poznaniu, rzeźbiarze Tadeusz Godziszewski, Jan Lisowski i Henryk Tarkowski, nie zdecydowali się zakotwiczyć tutaj na dłużej. Nie odbywały się tu również plenery rzeźbiarskie. Obecny plener, w którym uczestniczą Edmund Szpakowski, Stanisław Panfield, Zygmunt Kędzierski, Grzegorz Zygmański, Jan Czupryniak, Beata Szulęcka, nastawiony na rzeźbę wielkoformatową, próbuje wypełnić te lukę.