Czarna Marysia, właściwie Felicja Korzeniowska sanitariuszka 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, pochodziła z Ostroga na Wołyniu. W Kazimierzu nigdy nie była, a jednak z tym miejscem została związana na zawsze. Tu – wraz z 8 tysiącami żołnierzy radzieckich – pochowano ją w zbiorowej nieopisanej kwaterze 147. Zaliczono w poczet pogardzanych. I zapomniano. W latach 90. Na cmentarzu parafialnym św. Jana w Kazimierzu urnę z jej prochami pochowano w nowym grobie, ale najprawdopodobniej jest to tylko grób symboliczny, bo nie udało się odnaleźć żadnych zapisów o ekshumacji.
3 lata temu Stowarzyszenie Wołyński Rajd Motocyklowy oznakowało kwaterę 147 imieniem Czarnej Marysi. Na dole przy wejściu na cmentarz położono pamiątkowy głaz, na którym wypisano jej nazwisko i nazwiska innych polskich żołnierzy, którzy tu spoczywają w bezimiennych grobach. Upamiętnia on Felicję Korzeniowską z Wołynia – pielęgniarkę szpitala z Ostroga nad Horyniem, dowódcę sekcji sanitarnej w oddziale Gzymsa – sanitariuszkę 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, poległą 19 lipca 44 r. pod Juliopolem k/Lubartowa; Feliksa Wysokińskiego żołnierza AK poległego we wrześniu 1944 w Dębicy k. Lubartowa oraz Wacława Buksińskiego ps. Budzik, Zdzisława Pastuszkę ps. Karaś, Jana Piecyka ps. Niezapominajka, Zdzisława Szczęsnego ps. Stracony, Romana Szymonika ps. Bystry oraz czterech innych nieznanych z nazwiska żołnierzy oddziału AK – Delegatury Sił Zbrojnych mjr. Mariana Bernaciaka – ps. Orlik poległych 24 maja 1945 r. w bitwie z oddziałami MO – NKWD Lesie Stockim. 
Członkowie Stowarzyszenia Wołyński Rajd Motocyklowy, z inicjatywy którego położono tablice pamiątkowe trzy lata temu, wraz z współfundatorem tablicy doktorem Krzysztofem Doroszewskim zapalili na cmentarzu w Czerniawach znicze oddając hołd polskim żołnierzom. Warto czasem odwiedzić to miejsce.