Uroczystości ku czci Zapory zbiegły się w czasie z ustanowionym 1 marca dniem pamięci Żołnierzy Wyklętych i rocznicą rozkazu Stalina z 5 marca 1940 r. o wymordowaniu ponad 20 tys. polskich jeńców wojennych osadzonych w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz osób cywilnych więzionych na terenie okupowanym przez ZSRR Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej Polskiej. Stąd biografia majora Dekutowskiego nabrała charakteru symbolicznego – jako przedstawiciela całego pokolenia, któremu przyszło się zmierzyć z dwoma okupantami Polski – hitlerowskim i stalinowskim.

- Każde nazwisko, każda przelana krew jest ważna – mówił w homilii wygłoszonej podczas uroczystej sumy w Kościele Farnym ks. Proboszcz Tomasz Lewniewski. – Trudno się licytować, kto był większym bohaterem, bo każdy poświęcał swoje życie dla ojczyzny wyzywany przez komunistyczne władze jako wyklęty, jako przeklęty, jako bandyta.

- Dzisiejsza Ewangelia mówi o domu budowanym na piasku i skale. Nie da się zbudować historii państwa, pokolenia wychować – na piasku, bo wcześniej czy później ten piasek zostanie wypłukany, zostanie odkryta prawda – mówił ks. proboszcz Lewniewski. – Dlatego dzisiaj się gromadzimy, by budować naszą przyszłość na prawdzie, na skale i dlatego przypominamy tą skałę bohaterstwa, miłości, jaką pokazało nam tamto pokolenie jako najlepszą lekcję wychowania, patriotyzmu.

W uroczystościach rocznicowych 6 marca w kazimierskiej Farze udział wzięli kombatanci, przedstawiciele władz samorządowych z burmistrzem miasta, poczty sztandarowe, a także mieszkańcy gminy Kazimierz. Straż przed tablicą poświęconą majorowi Zaporze trzymała młodzież z puławskiego oddziału Związku Strzeleckiego Strzelec. Pieśni patriotyczne śpiewał chór „Canto Cantare” pod kierunkiem Moniki Arbuz z Gminnego Zespołu Szkół. Z referatem na temat Żołnierzy Wyklętych wystąpił przedstawiciel Akcji Katolickiej Tomasz Nadolski. Na zakończenie uroczystości przed tablicą pamiątkową poświęconą Zaporze w Kościele Farnym złożono wiązanki kwiatów.

Mjr Hieronim Dekutowski ps. "Zapora" (ur. 24 września 1918 w Dzikowie – obecnie Tarnobrzeg, zm. 7 marca 1949 w Warszawie) – żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, cichociemny, legendarny dowódca oddziałów partyzanckich AK, DSZ i Zrzeszenia WiN.