„Tadeusz Michalak. Realista czy wizjoner?” – wystawę prac Tadeusza Michalaka pod takim tytułem otwarto w sobotę w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym. Ekspozycja trwa równoległe z wystawą prac Antoniego Michalaka na Zamku Lubelskim.
Architekt, malarz, działacz Towarzystwa Przyjaciół Kazimierza – jego wieloletni prezes, a obecnie prezes honorowy, twórca i redaktor naczelny Brulionu Kazimierskiego, osoba znana w Kazimierzu, z Kazimierza wyrosła. Tadeusz Michalak, syn Antoniego Michalaka – artysty łukaszowca, który w Miasteczku pod okiem słynnego Prusza budował kazimierską kolonię artystyczną.
- Wszyscy znamy pana Tadeusza Michalaka jako architekta, który zostawił w przestrzeni Kazimierza wiele wspaniałych swoich projektów – mówił podczas wernisażu Andrzej Pisula burmistrz Kazimierza Dolnego – natomiast nie spodziewałem się, że zgromadził tak wiele prac poza architektonicznych. Grafiki, akwarele robią wspaniałe wrażenie.
Jedną z grafik Tadeusza Michalaka przedstawiającą Kazimierz władze miasta wybrały swego czasu dla wyróżnienia osób zasłużonych dla gminy Kazimierz Dolny.
W akwarelach artysty obecny jest natomiast duch XIX – wiecznego impresjonizmu.
- Na wystawie jest seria prac Tadeusza Michalaka będących powrotem do idei impresjonizmu – mówi kurator wystawy Dorota Seweryn – Puchalska. – To jest ten sam widok z tarasu domu artysty malowany o różnych porach roku i dnia. Dzięki innemu światłu inna jest kolorystyka, inny nastrój tego samego ujęcia pejzażu.
W pracach Tadeusza Michalaka dominuje kolor – ciepły, pastelowy. Przywodzi to na myśl jeden z bardziej znanych obrazów Antoniego Michalaka „Bajka o szczęśliwym człowieku”: artysta musi być szczęśliwym człowiekiem, skoro jego prace są tak barwne.
- Fascynacja kolorem to wyraz emocji artysty, który buduje kolorem nastrój miejsca, to, jakie wrażenie to miejsce w nim wywołuje, i te wrażenia przekłada na kolor – mówi Dorota Seweryn – Puchalska.
Widać to także w artystycznym ujęciu Kazimierza.
- Tadeusz Michalak maluje Kazimierz taki, jaki jest – Kazimierz rzeczywisty, w którym mieszka, a z drugiej strony jest to też dla artysty takie miejsce wyjątkowe, zaczarowane, które ma w sobie pewną arkadyjskość, sielankowość, baśniowość, coś, co było charakterystyczne dla przedwojennej kolonii artystycznej, miejsce, gdzie można uciec od chaosu miasta, gdzie można się w sobie zanurzyć. Kolor też temu służy, to podkreśla – mówi Dorota Seweryn – Puchalska.
Wystawa prac Michalaka „Realista czy wizjoner?” podzielona została na dwie sfery: realistyczną, odzwierciedlającą rzeczywistość i tę rzeczywistość kreującą, w której nie brak prac przedstawiających futurystyczne wizje miast czy ujęcia Kazimierza, którego nie ma – nie dlatego, że przeminął, ale dlatego, że nigdy taki nie istniał (Ruiny nigdy nieistniejących spichlerzy, Fara okrętem).
- Dorobek Tadeusza Michalak jest bardzo bogaty. Tych prac jest dużo, dużo więcej – mówi Dorota Seweryn – Puchalska – Pokazujemy prace od czasu studiów do dnia dzisiejszego. W przestrzeni wystawy umieszczono także pusty kubik – miejsce na kolejną pracę pana Tadeusza, która dopiero powstanie. To będzie niespodzianka, więc proszę do nas zaglądać.
Wernisaż był także okazją do podziękowań, kwiatów i upominków.
- Jest mi niezmiernie miło w imieniu Komisji Edukacji, Kultury, Kultury Fizycznej i Turystyki, jak i swoim własnym panu Tadeuszowi Michalakowi podziękować i pogratulować – mówi Ewa Wolna przewodnicząca Komisji Edukacji, Kultury, Kultury Fizycznej i Turystyki. – Pogratulować tak wspaniałego dorobku, ale pogratulować też nam wszystkim, bo rzadko się zdarza, że społeczność tak małego miasteczka może poszczycić się tym, że z jej grona, spośród kazimierzaków, wyszła taka postać, człowiek, który jest nie tylko artystą, nie tylko wizjonerem, ale także człowiekiem, który o Kazimierzu wie prawie wszystko i co najważniejsze dzieli się tą wiedzą z nami. Tadeusz Michalak to przecież filar Towarzystwa Przyjaciół Kazimierza Dolnego.
Wystawę prac Tadeusza Michalaka w Muzeum Nadwiślańskim możemy oglądać do 8 kwietnia. Wystawę malarstwa Antoniego Michalaka na Zamku Lubelskim – do 2 kwietnia.
Skomentuj
Dodane komentarze (7)
-
My również jesteśmy admiratorami pana Tadeusza. Lubimy o nim i z nim rozmawiać. Cenimy skromność i życiową mądrość człowieka, który niczego sobie nie dodaje, nie chce być kimś więcej i innym niż jest. Nie staje usilnie "na palcach". Wiele razy zastanawiając się na jakimiś zagadnieniami w końcu mówimy sobie: zapytamy starego Michalaka. On pewnie wie. No i wie. Tadeuszu! Trwaj!
Beata i Wojciech Kiss-Orscy -
Chylę czoło przed Tadeuszem Michalakiem.
-
Mirabelko w naszym pięknym grodzie urodziło się i przebywało wiele pięknych i wartościowych postaci, działających w różnych dziedzinach życia, a rodzina Państwa Michalaków, Antoni Tadeusz i Janusz z którym kolegowałem się przez pobieranie nauki w podstawówce, szczególnie zasłużyła się dla tego Pięknego miasteczka przedstawiając jego piękno tak w Polsce jak i poza nią. Pozdrawiam serdecznie Panie Tadeuszu życząc dużo Zdrowia i jeszcze wielu wielu Prac. Pozdrawiam również Janusza.
-
Panie Tadeuszu. Dziękujemy za Pana prace, opowieści, miłość kazimierską, wyrozumiałość i szczególne namaszczenie miejsca w którym żyjemy nie tylko w wyniku wyboru nieświadomego. Być chcemy tutaj i tutaj żyć i pracować. To również Pana zasluga. Ukłony i szacunek. Krzoki z Korzeniowego Dołu.
-
Chyba jest to jedyna Osoba w Kazimierzu, która wzbudza tylko dobre emocje i budzi tylko cieple uczucia. To wielka sztuka tak żyć, żeby pozostać sobą, mieć swoje zdanie, a jednocześnie być powszechnie szanowanym i lubianym Człowiekiem. Panie Tadeuszu, życzę dużo zdrowia i sił do tworzenia równie pięknych dzieł jak dotychczas!
-
Mila Mirabelko bardzo dziękuję za komentarz, którym jestem w miły sposób zażenowany. W moim wieku wszystkie życzenia zdrowia są bezcenne i tego się trzymajmy. Przypomniał mi się bawiący w Kazimierzu przed ponad półwieczem malarz i koneser Józef Krzyżański, który wszystkie młode dziewczęta nazywał Mirabelkami. Dobrze że to określenie przetrwało w Kazimierzu.
-
-
Kolejna piękna wystawa i kolejny wspaniały artysta związany z Kazimierzem.
-
Dowcipny i jakże prawdziwy tytuł artykułu. Ciekawa wystawa i jaka galeria znakomitości na wernisażu. Miejscowych i zamiejscowych.
Beata i Wojciech Kiss-Orscy