Z dwutygodniowym opóźnieniem, spowodowanym kaprysami sierpniowej aury, w połowie września zakończyły się wykopaliska prowadzone przez Muzeum Nadwiślańskie na wczesnośredniowiecznym grodzisku w Żmijowiskach. Mimo przeszkód, jakie powodował wysoki poziom wód gruntowych, które podtapiały archeologiczne wykopy, ekspedycja zakończyła się pełnym powodzeniem i przyniosła wiele nowych danych, niezwykle istotnych dla planowanej rekonstrukcji tego słowiańskiego założenia obronnego.

Wykopy badawcze o powierzchni 50 m2 wytyczone zostały we wschodniej części grodziska, zniszczonej jeszcze w latach 70-tych niwelacją terenu. Potwierdziły się oczekiwania, że w tym właśnie miejscu funkcjonowało wejście do grodu. W trakcie badań odkryto zewnętrzne elementy systemu umocnień: dwa otaczające gród rowy oraz oddzielający je „przedwał”. Od strony osady przygrodowej „przedwał” zmieniał swoją funkcję na drogę doprowadzającą do przerwy w linii umocnień: rowu wewnętrznego i wału ziemnego, wzmocnionego pierwotnie konstrukcjami drewnianymi. Na tej podstawie można teraz z dużym prawdopodobieństwem określić, gdzie znajdowała się brama grodu – jej odkrycie i badania planowane są w przyszłym sezonie. Jednak już dziś wiadomo, że konstrukcja bramy – podobnie jak konstrukcja wału w tym miejscu – została dwukrotnie strawiona pożarem. Świadczą o tym dwie warstwy spalenizny, zalegające w zasypisku rowu wewnętrznego.

Niezwykle ważnym elementem odkrytym w trakcie wykopalisk są pozostałości dwóch linii drewnianego płotu, stanowiącego element fortyfikujący „przedwał”. Natrafiono na pozostałości aż 10 drewnianych pali – pionowych elementów, stanowiących podstawę do poziomej plecionki płotu, która następnie uległa spaleniu. W miejscu odkrycia obie linie łączą się, dokładnie wyznaczając drogę dojścia do grodziska. Fakt ten będzie  niezwykle istotny dla projektowania rekonstrukcji grodu. Innymi odkrytymi elementami drewnianymi są cztery pale, stanowiące wzmocnienie brzegu rowu wewnętrznego przy wejściu do grodu.

Również odkryte w trakcie wykopalisk zabytki ruchome uznać należy za zespół bogaty i interesujący. Oprócz stosunkowo licznych fragmentów ceramiki naczyniowej natrafiono na pozostałości prowadzonych na grodzisku procesów pozyskiwania żelaza z rudy darniowej – kilkanaście fragmentów żużla dymarskiego. Za najciekawszy zabytek ruchomy uznać należy znaleziony przy wejściu do grodu żelazny toporek. Mimo bardzo silnej korozji, zniekształcającej jego linię, zwraca uwagę jego charakterystyczny kształt, rzadko spotykany na ziemiach polskich.

Wykopaliska, stanowiące element projektu „Muzeum Dawnych Słowian”, zrealizowane zostały w roku bieżącym dzięki finansowemu i organizacyjnemu udziałowi władz samorządowych: Powiatu Opolskiego i Gminy Wilków, których przedstawiciele odwiedzili teren wykopalisk. Pomocą rzeczową służyło powstające w Żmijowiskach Stowarzyszenie „Ostoja Słowiańska”, z inicjatywy którego odbyło się spotkanie archeologów z mieszkańcami Żmijowisk i Kosiorowa. Blisko 30 osób z zainteresowaniem wysłuchało informacji o wykopaliskach i projekcie "Muzeum Dawnych Słowian", a także podzieliło się swoimi spostrzeżeniami związanymi z zabytkami archeologicznymi w tych okolicach.. Sponsorem całości projektu są Zakłady Azotowe „Puławy” S.A.