Zgromadzonym widzom przypomniano historię imprezy. Pierwsza edycja Festiwalu Filmowego w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą odbyła się w sierpniu 1995. Jego pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym był Sławomir Rogowski, a organizatorem Państwowa Instytucja Filmowa Max Film, kierowana wówczas przez Wiesława P. Niedźwiedzia. W pracę nad imprezą zaangażowane zostało Biuro Promocji i Mediów Filmar, które z czasem stało się jej głównym organizatorem. W trakcie trwającego 4 dni festiwalu zaprezentowano ponad 20 tytułów. Projekcje odbywały się w kinie Wisła i na Małym Rynku, na ekranie zawieszonym na ścianie starej Jatki Żydowskiej. Główny cykl filmowy nosił nazwę "Wspólna przestrzeń, wspólne korzenie" i dotyczył złożonych problemów współżycia polsko-żydowskiego.

Legenda głosi, że nazwę "Lato Filmów" impreza uzyskała w wyniku przeprowadzonego wśród publiczności plebiscytu.

"ONO"
Ewa (Bela) ma 22 lata. Wiedzie nieciekawe życie. Po tym, jak nie dostała się studia pracuje na stacji benzynowej, mieszka z rodzicami (Budzisz - Krzyżanowska, Walczewski). Dziewczyna buntuje się przeciwko tej monotonii. Dni mijają jeden po drugim i nic się nie zmienia. Ewa zachodzi w przypadkową ciążę. Pod wpływem rodziny postanawia dokonać aborcji. Po tym, jak w gabinecie lekarskim dowiaduje się, że dziecko w jej brzuchu słyszy rezygnuje ze tego zamiaru. Zaczyna objaśniać dziecku świat. Rozmowa z nienarodzonym dzieckiem staje się również dla samej Ewy próbą ponownego zrozumienia otoczenia i analizy własnego życia. Ewa uczy się na nowo definiować pojęcia i uczucia i decydować o tym, co najważniejsze i dostrzegać na nowo piękno świata. Scenariusz "Ono" znalazł się w finale konkursu Sundance/NHK International Filmmakers Award jako jeden z trzech najlepszych scenariuszy europejskich. W oparciu o scenariusz filmu powstała książka Doroty Terakowskiej, matki reżyserki.

Małgorzata Szumowska.

Urodziła się 26.02.1973 roku. Była córką dziennikarki i pisarki Doroty Terakowskiej oraz dziennikarza i filmowca Macieja Szumowskiego, jej brat, Wojciech jest cenionym dokumentalistą. Studiowała dwa lat historię sztuki na UJ, potem przeniosła się na studia filmowe. Od 2001 roku jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.

Ukończyła Łódzką Szkołę Filmową Wydział Reżyserii (1998). Oto najważniejsze pozycje w jej dotychczasowym dorobku reżyserskim "Cisza" (1997) to film dokumentalny wpisany na listę 14 najlepszych filmów w historii Łódzkiej Szkoły Filmowej. Zdobył 18 nagród na międzynarodowych festiwalach (m.in. w Tampere, Tel Avivie, w Meksyku oraz Neubrandenburgu), został zakupiony przez kilkanaście stacji telewizyjnych na całym świecie (m.in. Canal Plus oraz Arte). "Wniebowstąpienie" (2000) – etiuda fabularna dwukrotnie prezentowana na Festiwalu w Cannes: w 1999r. w sekcji Młode Kino Europejskie, w 2000r. w sekcji "Cinefondation". "Siedem lekcji miłości" – (1999, dokument) film zrealizowany za zamówienie TV Arte. "Szczęśliwy człowiek" (2000) – debiut fabularny uhonorowany nagrodą na MFF w Salonikach. W 2000r. "Szczęśliwy człowiek" zamykał Międzynarodowy Warszawski Festiwal Filmowy. W 2001 film przyniósł Szumowskiej nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej.