Aleksander Berens z żoną Bronisławą w 1880 roku otworzył „Gospodę Chrześcijańską”, o której w przewodniku wydanym przez M. Arcta w 1907 roku pisze Aleksander Jankowski: „Jako pierwszy punkt oparcia w mieście, należy najlepiej uważać Gospodę Chrześcijańską, p. A. Berensa tuż przy kościele farnym. Tam można złożyć rzeczy, tam istnieje i hotel, i restauracja, tam znajdzie się i przewodnik, i konie; i wszelkie informacje potrzebne turyście”.

Dalej A. Jankowski podaje ceny: „Pokoje po 1 rublu. Jeżeli w pokoju nocuje parę osób, to płacą po 50 kop. Wycieczki po 15 do 20 kop. Obiady z 2 mięsnych dań po 40 kop. mogą być również obiady za tańszą cenę. Śniadanie i kolacja, kawa, herbata, mleko i pieczywo po zwykłych cenach”.
Aleksander i Bronisława Berens dochowali się pięciorga  dzieci: Edward Berens ur. 1883 r. znany adwokat stale mieszkający w Warszawie. Zaprzyjaźniony z Karolem Sicińskim, który w latach trzydziestych zaprojektował i zbudował Mu dom wypoczynkowy w Kazimierzu przy ul. Szkolnej, zwany obecnie „Berensówką”.

Zofia Berens ur. 1884 r. wyszła za mąż za Stanisława Fernezewicza (działacza niepodległościowego), zamieszkali na tak zwanych kresach wschodnich w Równem.

Stefan Berens ur. 1885 r. kupiec, zamieszkały stale w Warszawie, który w 1918 r. przyjechał do Kazimierza
na pogrzeb ojca Aleksandra zmarłego na grypę zwaną hiszpanką, sam zachorował i w 2 tygodnie po ojcu zmarł w Kazimierzu. (w tym czasie na epidemię w Polsce zmarło kilka tysięcy ludzi).

Genowefa Berens ur. 1889 r. (moja Mama) – wyszła za mąż za Kazimierza Zakrzewskiego. Ojciec jako mistrz gorzelnictwa pracował w majątkach ziemskich, nadzorując produkcję spirytusu, który następnie w fabrykach wódek był przerabiany na różnego rodzaju wódki czy likiery.

Władysława Berens ur. 1894 r. wyszła za mąż za Broni-sława Wolnego. Małżeństwo Wolni prowadzili na ul. Szkolnej pensjonat „Willa Słoneczna”, a Bronisław Wolny był wielo-letnim burmistrzem miasta. Przy jego wydatnej pomocy Towarzystwo Przyjaciół Kazimierza przeprowadziło w 1933 r. uroczystości sześćsetlecia koronacji króla Kazimierza Wielkiego. Sensację wzbudził ogromny pomnik króla, wykonany z drewna, projektu Antoniego Michalaka.

Po śmierci Dziadka moi rodzice sprowadzają się do Kazimierza, aby wspólnie z Babcią prowadzić hotel i restaurację.

Koniec lat dwudziestych, początek trzydziestych, to przebudowa pomieszczeń, zwiększanie personelu, (kucharz, bufetowe, kelnerzy) zmiana szyldu na „Hotel Polski i Restauracja B. Berens”.

W roku 1931 umiera mój Ojciec, firmę prowadzą Babcia i Mama.

 Więcej - w Brulionie On-line nr 4