66 lat temu w środku nocy w Kazimierzu pojawiły się oddziały żandarmerii SS wspomagane przez rekrutowany z żołnierzy Armii Czerwonej batalion Ostlegionów. Łomotano kolbami w drzwi, wyciągano z domów mężczyzn, z których wielu trafiło do więzień i obozów koncentracyjnych. Wielu zginęło w samym Miasteczku, zabitych wprost na ulicy: Walter Bruno (lat 68), Stanisław Dziwisz (lat 24), Mieczysław Gardecki (50), Hieronim Głowinkowski, Antoni Grasiński (28), Edward Klusiak, Konstanty Makojewski, Karol Ochalski (65), Lucjan Pałka (46), Andrzej Sobczak (65), Aleksander Wanaciuk (42), Zenon Wargacki (35), Wingrad, Jan Wojtalik (35), Edmund Załuski (52), Witold Zawadzki (36), Stefan Zdanowski (64). Razem 17 osób.

Akcja rozpoczęta 18 listopada 1942 r. trwała przez tydzień. Zasięgiem swym objęła nie tylko Kazimierz, ale także jego okolice: Bochotnicę, Cholewiankę, Jeziorszczyznę, Witoszyn, Helenówkę, Rzeczycę, Parchatkę, Pożóg, Rogów i przedmieście Puław – Włostowice. Zakończyła się pacyfikacją wsi Zbędowice Kolonia, gdzie zginęło 88 osób, w tym kobiety i dzieci. W jej toku uwięziono ponad 300 osób, a na miejscu stracono co najmniej 140 osób. Miała charakter odwetowy za ożywioną w tym rejonie działalność partyzancką. Jej celem było również zastraszenie społeczeństwa, zmuszenie go do uległości wobec władz.

Ofiarom Krwawej Środy oddano hołd w czasie uroczystości gminnych, które zapoczątkowała msza święta w kościele oo. franciszkanów na Wietrznej Górze, poprzedzona nabożeństwem w Farze ku czci ofiar Krwawej Środy z Bochotnicy. Po akademii przygotowanej przez młodzież z Gminnego Zespołu Szkół przedstawiciele instytucji kazimierskich na czele z burmistrzem miasta złożyli Widence i kwiaty w miejscu pamięci u stóp klasztoru Matki Bożej Kazimierskiej.

Fot. Katarzyna Ponikowska