Wirtualne Muzeum Chodlika

Udostępnij ten artykuł

Macie ochotę na spacer po czterech grodziskach położonych w Kotlinie Chodelskiej? Bez wychodzenia z domu? Wirtualne Muzeum Chodlika stworzone przez grupę archeologów z Polskiej Akademii Nauk już działa.

Położone na samym końcu wsi Chodlik grodzisko otoczone jest łąkami, polami uprawnymi i lasem. Zapomniane nieco przez ludzi, stało się wymarzonym domem dla wielu gatunków zwierząt. Bobry i czaple szare to tylko te najbardziej widoczne stworzenia zamieszkujące teren grodziska, w którym kiedyś tętniło życie. Dziś jest to wspaniałe miejsce na grzybobranie lub po prostu krótki odpoczynek na łonie natury. Ślady Słowian zatarły się w zasadzie całkowicie.

Grupa archeologów z Polskiej Akademii Nauk stara się jednak, by Chodlik znów stał się ważnym punktem na mapie Polski. Stąd właśnie pomysł stworzenia Wirtualnego Muzeum Chodlika, który pojawił się rok temu. Misja archeologiczna od kilku lat działa na terenie Kotliny Chodelskiej. Naukowcy za pomocą różnorodnych, nowoczesnych metod badają najbardziej interesujące miejsca, monitorują zabytki i pilnują, by poprzez nieprzemyślaną działalność człowieka nie zostały zniszczone poszczególne stanowiska.

Chodlik dla archeologów jest jedną z najciekawszych miejscowości w regionie. Dlaczego więc nie pokazać tego miejsca innym? Tym bardziej, że można go odwiedzić bez wychodzenia z domu, wirtualnie.
Pomysł ten jest już wykorzystywany przez różne skanseny i muzea w Polsce oraz za granicą. Jednak jeszcze nikt do tej pory nie stworzył wirtualnego spaceru po stanowiskach archeologicznych. Jest to więc pierwsze tego rodzaju muzeum, stworzone przez archeologów.

Co zrobić, by móc się wybrać na wirtualny spacer po Kotlinie Chodelskiej?

- Każdy, kto zaloguje się na stronę chodlik.edu.pl, może sobie kliknąć w Wirtualne Muzeum Chodlika i przejść do wirtualnego spaceru po wszystkich czterech grodziskach Kotliny Chodelskiej: po Chodliku, Żmijowiskach – gdzie jest teraz skansen archeologiczny i siedziba Grodziska Żmijowiska oddziału Muzeum Nadwiślańskiego, po Kłodnicy – którą w tym roku będziemy badać wykopaliskowo, oraz po Podgórzu, z którego jest piękny widok na dolinę Wisły – mówi dr Łukasz Miechowicz z Polskiej Akademii Nauk. – Plus dodatkowo różne stanowiska archeologiczne, które badamy, czyli wał podłużny schowany w lesie na południe od Chodlika oraz cmentarzysko, gdzie można zobaczyć, jak wyglądają kurhany.

Wspaniałe zdjęcia, które ukazują piękno Kotliny Chodelskiej, zapierają dech w piersiach. Zapewne niejeden zwiedzający będzie zdziwiony i zauroczony pięknymi krajobrazami. Dodatkową atrakcją jest dźwięk – śpiew ptaków, który na żywo można usłyszeć na grodzisku w Chodliku. Jednak na tym nie koniec.

- Żeby ten spacer nie był zbyt nudny, postanowiliśmy go nieco okrasić – mówi dr Łukasz Miechowicz. – I tak wędrując sobie po Kotlinie Chodelskiej, można klikać w poszczególne markery, tzn. punkty, otwierając w ten sposób tablice informacyjne, gdzie znajdziemy szereg informacji o dziedzictwie kulturowym regionu, zabytkach, grodzisku i naszej pracy.

W Wirtualnym Muzeum Chodlika znajdziemy więc większość zabytków odkrytych na grodzisku i w sąsiednich osadach. Warto tu dodać, że galeria zabytków jest też oddzielną częścią strony internetowej, którą można obejrzeć po wyjściu z wirtualnego spaceru. Prezentowane zabytki są profesjonalnie sfotografowane i opisane. Zobaczymy tam m.in. wybrane naczynia z ceramiki chodlikowskiej oraz zabytki metalowe, czyli topory, ostrogi czy paciorki.

- W tej chwili chodlik.edu.pl stanowi pełne kompendium wiedzy od archeologii do regionu – mówi dr Łukasz Miechowicz. – Pokazaliśmy zabytki, stanowiska i mamy nadzieję, że to zachęci zarówno mieszkańców do zainteresowania się regionem oraz zwiększy zwracanie uwagi na dziedzictwo kulturowe i jego ochronę, ale także zachęci ludzi z dalszych okolic do odwiedzania tych terenów.

Projekt został zrealizowany z ramienia Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich Oddział w Warszawie. Partnerami są Instytut Archeologii i Etnologii PAN, Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym oraz Gmina Karczmiska.

 

Data publikacji:

Autor:

Komentarze