70-tych. Autor kilku krótkich filmów, które na zawsze weszły do historii polskiego kina. Wybitny artysta, przewrotny interpretator socjalizmu, bezkompromisowy człowiek.
Całe życie był w biegu, do rozpaczy doprowadzał producentów, cenzurę i polityków. Zawsze szalony, pełen pomysłów, zawsze wśród ludzi. Zmarł na zawał serca 22 lata temu, mając 34 lata, w przeddzień rozpoczęcia zdjęć do telewizyjnego filmu „Zamieć”. Najbliżsi przyjaciele nazywali go Szajbusem.
Filmy Wojtka Wiszniewskiego:
- „Wanda Gościmińska Włókniarka” film o laureatce nagrody państwowej – sztandarowej przodownicy pracy z lat 50-ych. Obrazowa, ironiczna, przewrotna esencja socrealizmu.
- „Stolarz” życiorys warszawskiego stolarza z wielką historią w tle. Los zwykłego człowieka zobrazowany żartobliwie groźnymi metaforami. Film 16 min. WFD.
- „Elementarz” przejmujące wyznanie o tożsamości. Arcydzieło krótkiego metrażu – film zrealizowany na kanwie elementarza M. Falskiego.
- „Górnik na Zagrodzie” film utkany z obrazów propagandy socjalistycznej realnego socjalizmu lat 70-ych, groźny i ironiczny. Jego narracja zawiera w sobie tajemnicę górniczej odwagi, ludzkiej determinacji i zapach czasu lat 70 – tych, 20 min. WFO.
- „Szajbus – film o Wojciechu Wiszniewskim” poświęcony Wojtkowi film Andrzeja Mellina z roku 1985. 28 min. produkcja WFO.