Kuncewiczówka: Święto Marii

Jako pierwsza wystąpi dr Alicja Szałagan z Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, będąca najwybitniejszą znawczynią życia i dzieła pisarki. Pani Szałagan, autorka obszernej monografii dokumentacyjnej „Maria Kuncewiczowa”, będzie tym razem mówiła na temat koncepcji światowego obywatelstwa propagowanej przez Kuncewiczową, wieloletną emigrantkę, która chciała w ten sposób pomóc osobom wygnanym ze swoich ojczyzn, a w tym gronie – i sobie. Wątek emigracyjny będzie tym samym kontynuowany: ubiegłoroczny temat wykładu Alicji Szałagan dotyczył pierwszych lat emigracji w świetle listów Kuncewiczowej do męża. Temat trudów emigracji nie stracił swojej aktualności: na świecie bowiem liczni emigranci wciąż znajdują się dramatycznej sytuacji, która wymaga jednoznacznych regulacji prawnych o skali międzynarodowej. W liczbie wygnańców znajdują się też twórcy o międzynarodowym znaczeniu.
 
Drugi punkt tegorocznego Święta Kuncewiczowej dotyczy ogrodów Kuncewiczów; ich historię i teraźniejszość omówią dwaj naukowcy z Osady Pałacowej w Puławach: Bogumił Rębowski i Adam Wołk, kontynuatorzy wybitnego ogrodnika prof. Jana Dybowskiego. Profesor Dybowski przed wojną na prośbę Kuncewiczów zaprojektował park przy Kuncewiczówce i skierował swoich pracowników do zasadzenia w nim roślin. Pan Rębowski natomiast w latach 60-tych, sadził przy Domu Kuncewiczów  i sąsiednim Domu Prasy azalie, rododendrony, drzewa owocowe etc.  Uczeni omówią niezwykłość okazów botanicznych ogrodów Kuncewiczówki, która powinna uzmysłowić unikalność zespołu architektoniczno-ogrodowego jakim jest Dom Kuncewiczów.
 
Program zakończy pokaz bukietów i wieńców święconych zgodnie z porzekadłem  „W sierpniu każdy kwiat woła, zanieś mnie do kościoła”. Dom Kuncewiczów w cyklu „Rok polski” po raz kolejny przypomina piękne  święto, które na sposób ludowy nazywa się Dniem Matki Boskiej Zielnej, oficjalnie Uroczystością Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny lub Zaśnięcia Matki Bożej. Czczono przejście Maryi z tego świata do nieba wraz z duszą i ciałem. Starożytna legenda głosi, że Apostołowie w miejscu zaśnięcia Maryi znaleźli kwiaty zamiast ciała. Ludowy zwyczaj ich święcenia wraz z ziołami i kłosami zbóż, związany jest z wiarą we wstawiennictwo Marii,  dzięki któremu rośliny otrzymują leczniczą moc. W czasie święcenia kapłan mówi: Zachowaj je od zniszczenia, aby wzrastały, radowały oczy, przynosiły jak najobfitszy plon i mogły służyć zdrowiu ludzi i zwierząt. A gdy będziemy schodzić z tego świata, niechaj nas, niosących pełne naręcza dobrych uczynków, przedstawi Tobie Najświętsza Dziewica Wniebowzięta, najdoskonalszy owoc ziemi, abyśmy zasłużyli na przyjęcie do wiecznego szczęścia. Na wystawę zaprasza autorka kompozycji Anna Andrzejewska.