Gabriela (video)

Udostępnij ten artykuł

Wydawałoby się, że świat bardzo się zmienił w stosunku do początku lat osiemdziesiątych XX w. I to, co reżyser miał do powiedzenia prawie trzydzieści lat temu, mogło stracić na wartości. Nic bardziej mylnego. „Gabriela” Bruna Barrety z 1983 r. okazuje się jednak ponadczasowa.

Jest rok 1925. W maleńkiej Bahii łatwiej znaleźć rewolwerowca niż kucharkę. O tym, co sprawiedliwe, a co zasługuje na karę decyduje „grupa trzymających władzę”. Ludzie wiążą nadzieje na zmiany z wybudowaniem portu, który otworzyłby miasteczko na świat i położył kres rządom pułkowników. Mimo, że pomysł został zrealizowany, to w Bahii niewiele to zmieniło – dotychczasowa grupa rządzących miasteczkiem nie ustąpiła sprawiedliwej władzy – została tylko uzupełniona o nowe twarze. Mesjasz postępu – inżynier – podał rękę pułkownikowi. Będzie inaczej, ale po staremu – to jest jasne dla wszystkich mieszkańców.

W takiej scenerii rozgrywa się historia miłości właściciela baru – Naciba i młodziutkiej kucharki – Gabrieli. Nacib i Gabriela to zderzenie dwóch światów – cywilizacji i natury. On chciałby nadać tej miłości konkretną akceptowaną społecznie formę – i dlatego decyduje się na małżeństwo, mimo dzielącej ich przepaści społecznej. Ona – to żywioł, to carpe diem bez refleksji o jutrze. Te dwie skrajności łączy miłość, która początkowo zdaje się być li tylko namiętnością. I to ona sprawia, że wszystko, co sztuczne w tym związku, zostaje zniszczone – nawet małżeństwo jako forma istnienia w społeczeństwie, w którym ważniejsze jest to, co wypada, niż to, co się kocha. Ale miłość – jako wartość odwieczna i naturalna – pozostaje, skoro umie przebaczać „zdradę i kłamstwo i grzech” i pozwala budować od nowa.

Na plan pierwszy wysuwa się tytułowa Gabriela, którą gra niezwykle piękna i zmysłowa Sonia Braga. Gabriela w jej wykonaniu to prosta dziewczyna – ale na pewno nie prostacka, jak piszą niektórzy. Jest ucieleśnieniem Natury, dzikości, pierwotnych sił witalnych, co podkreślają kocie ruchy aktorki, pięknej jak puma. Do tego malownicze zdjęcia Carla di Palmy i piękna zmysłowa muzyka jednego z twórców bossa novy Antonia Carlosa Jobamy.

W rolach głównych: Sonia Braga i Marcello Mastroianni.
Scenariusz i reżyseria: Bruno Barreto.

Film “Gabriela” pokazany został na Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi w Kazimierzu nad Wisłą w ramach krótkiej retrospektywy filmów Bruna Barrety.

 

 

Data publikacji:

Autor:

Komentarze